Natuurlijk moest ik de laatste (letterlijk waarschijnlijk) film van Daniel Day Lewis zien, zeker ook omdat Paul Thomas Anderson zijn regisseur is.
Het is een goede film, Day Lewis excelleert inderdaad en het tijdsbeeld is raak getroffen. De twisted relatie tussen de twee hoofdrolspelers boeit en het is een mooi verhaal, maar de belangrijkste vraag blijft onbeantwoord: waarom blijft Alma toch bij deze onmogelijke man? Het antwoord wordt nergens gegeven, wat helaas afbreuk doet aan het uiteindelijke resultaat.
Phantom Thread – Paul Thomas Anderson – 2017 ***
DANIEL PEPIJN VAN DIJK 